25/06/07

Hoy comenzamos con...¡más versiones! Éstas son de óleo sobre cartón-las dos sobre el mismo cartón- (¿qué pasa? era más barato y rápido que pintar sobre lienzo...). Como podeis ver la semejanza del dibujo con el original me da bastante igual, ya que copiar el dibujo no era el objetivo del trabajo (¡que son interpretaciones leñe!**). Son interesantes en vivo,ahí se ven los empastes, efectos con los azules y sus veladuras y retregados.

Comezamos hoxe con ... mási versións! Estas son a óleo sobre cartón-ámbalas dúas sobre o mesmo cartón-(¿e logo pasa algo? era ben máis barato que pintar sobre lenzo). Como podedes* ver a semellanza co orixinal dame bastante igual, xaque copia-lo debuxo non era obxectivo do traballo (son interpretacións cajondiós!**). Son interesantes en vivo, aló é onde os empastes, os efectos cos azuis e mailas súas veladuras e restregados)

¡Más, más interpretaciones! Éstas son todavía más libres, sobre todo la de la derecha, en la que endurecí el trato a lo bestia (muchos restregados, más planos duros...) Sin embargo el de la izquierda, que es bastante delicado, es una de las versiones más logradas en cuanto objetivo, ya que acierta bastante en los efectos de algunas sombras y el azul prusia que utilicé para definir las sombras funciona muy sutilmente. Además, La forma de sugerir la ropa es mucho más cuidada que en los anteriores a base de empastes.

Máis, máis interpretacións! Estas son ainda*** máis libres, a que más a da dereita, nela endurecín o trato brutalmente (todo restregados, máis planos duros...). Se enmbargo**** o da dereita, que é bastante delicado, é unha das versións máis logradas no obxectivo, xaque acerta bastante nos efectos de algunhas sombras e o azul prusia que utilicei para defini-lassombras funciona moi sutilmente. Ademáis, a forma de suxeri-la roupa é moito máis coidada que nas anteriores que fixera a base de empastes.

Éste es el primer trabajo de fotografía que cuelgo. Ésta es una foto "compuesta al estilo Hockney" de mi habitación de Salamanca (menudo cristo, aunque lo hice así a propósito para que se viese el caos). La idea consiste en hacer ,desde un mismo punto y sin cambiar el objetivo(aunque no siempre es obligatorio), una serie de fotos pequeñas que al componerlas forman un paisaje. Lo interesante es que queda como un gran angular (incluso a veces como un ojo de pez) y que las cosas no acaban de encajar. El ojo sigue las imágenes y es más vivo (y más detallista) que una foto normal. Os enseñaré otras que hice más adelante. ¡Incluso se puede hacer como una secuencia de alguien moviéndose!

Este é o primeiro traballo de fotografía que colgo.Esta é unha foto "composta ó estilo Hockney" da miña habitación en Salamanca ( vaia cristo, aindaque o fixen así a propósito para verse o caos). A idea consiste en facer, dende un mesmo punto e sen cambiar o obxectivo (ainda que non sempre é obrigatorio), unha serie de fotos pequenas que ó compo-las forman unha paisaxe. O interesante é que quedan coma un gran angular(mesmo ás veces coma un ollo de pez) e que as cousas non acaban de encaixar. O ollo segue ass imaxes i é mís vivo(e detallista que nunha foto normal. Amosareivos outras que fixen endiante. Incluso pódese facer coma unha secuencia de alguén a moverse!

Cambio radical de tema. Como soy un pedante cinéfilo gafapasta os voy a hablar de un peliculón: Trois couleurs: Rouge (Tres colores:Rojo). Hecha por el director polaco Krzysztof Kieślowski, es una auténtica delicia para la vista y el oído, las interpretaciones son preciosas y además la historia que nos cuenta, llena de paralelismos y pequeños detalles a descubrir es genial y las actuaciones son por momentos maravillosas (hay que verla en versión original para entenderlo). Forma parte de la trilogía de Tres Colores (hecha sobre los colores de la bandera francesa y tratando de forma original cada uno de sus significados), aunque como las otras dos, se puede ver de forma independiente (aunque es más hermosa si has visto las dos anteriores). Además, la actriz principal, Irène Jacob es preeeecioooosa.

Cambio radical de tema. Como eu son un pedante cinéfilo jafapasta vouvos falar dun peliculón: Trois couleurs: Rouge (tres colores: vermello). Feita polo director polaco Krzysztof Kieślowski (mandacarallo co nome), é unha auténtica delicia para a vista e para o oído, as interpretacións son preciosas e a historia que conta, chea de paralelismos e de pequenos detalles por descubrir é xenial e as actuacións son por momentos marabillosas (hai que vela en versión orixinal para entender isto). Forma parte da triloxía Tres colores (feita sobor das cores da bandeira francesa e tratando de forma orixinal cada un dos seus significados), ainda que como as outras dúas pódense ver de forma independiente (pero é máis fermosa se tes visto as dúas anteriores). Ademáis, a actriz principal, Irène Jacob e preeeeeciosa.

Ate já!


*Primeira aclaración. Supostamente dise podedes en galego, pero na Guarda dicimos "podendes". Iso de escribir en galego normativo (máis ben jalejo de telediario) non mola tanto...

**Sí, leñe non é a traducción de cajondiós, pero eu escribo como me peta e en castelán diría leñe e en galego cajóndios de estar na mema situación

*** Isto de escribir ainda cando digo "inda" o de escribir "para os" cando sempre digho "prós" éme raro.

****Négome categóricamente a escribir "nembargantes" polo menos de momento.

Chao!

5 comentarios:

An dixo...

Que envexa me dades os que sabedes debuxar ben :) Un saudo, gardoche no bloglines para cando actualices o caderno :)

Xermánico dixo...

Gracias por visita-lo blog. Estiven a ve-los teus e teñes traballos ben chulos! Ánimo, que isto de debuxar é cuestión de callo (o da inspiración divina anida non me chegou, seica non hai muito para repartir. Tódo-los blogs do teu perfil son teus?

Fuck Comics dixo...

Y a eso llamas tu desorden. Principiantes, jejejejeje
Cine Polaco en VO!!! Tio, me das miedo, jejeje

Xermánico dixo...

Dices eso porque no viste lo que había debajo de la cama, de la mesa y cómo estaba la estantería...

Pues sí, el cine en vo polaco mola mucho (vi "el azar", otra película del mismo autor y está muy bien) aunque estas películas que recomndé en el blog son francesas y por tanto en francés.

Anónimo dixo...

Irene Jacob, ay que me pongo tontorrón.