22/12/08

¡Findesemana en Lisboa!




























Pasei o findesemana do 12 ao 15 de Decembro en Lisboa. Unha visita para "matar saudades" e tentar saudar ós amigos e amigas que deixei alí. Pasear por unha cidade na que vivín tantas cousas e da que teño tantas lembranzas foi algo maravilloso. Ademáis estiven con moitos amigos! Preparáranme cenas e merendas!Foi moi bonito. As únicas cousas algo tristes, que fixo mal tempo e que quedaron algúns (poucos) amigos por ver.

Pasé el findesemana del 12 al 15 de Diciembre en Lisboa. Una visita para "matar saudades" e intentar saludar a los amigos y amigas que dejé allí. Pasear por una ciudad en la que viví tantas cosas y de la que tengo tantos recuerdos fue algo maravilloso. Además, ¡estuve con muchos amigos! ¡Me prepararon cenas y meriendas! Fue muy bonito. Las únicas cosas algo tristes: hizo algo de mal tiempo y me quedaron algunos (pocos) amigos por ver.
A viaxe foi fantástica! estiven nunha festa na facultade (algo que nunca pasaría en España...)

Se queredes ver máis fotos da viaxe:
http://www.new.facebook.com/album.php?aid=50865&l=82c50&id=734081143
ou en
http://www.flickr.com/photos/xermanico/

¡El viaje fue fantástico! Estuve en una fiesta en la facultad (algo que nunca pasaría en España...)

Si queréis ver más fotos del viaje:
http://www.new.facebook.com/album.php?aid=50865&l=82c50&id=734081143
o en
http://www.flickr.com/photos/xermanico/

Algúns traballos da facultade: un cadro en proceso, o boceto previo e dúas pequenas paisaxes.

Algunos trabajos de la facultad: un cuadro en proceso, el boceto previo y dos pequeños paisajes.

16/11/08

Recapitulación

Despois do forte ataque aos preconceitos e prexuizos do universo artístico, agora toca recapitular. A arte moderna per-se cos seus diferentes xéneros non ten nada de malo. Ten grande interese e ainda que hai aberracións (o famoso caso do can deixado morrer nunha instalación artística) non deixa de ser un mundo de conteúdos apaixoantes. O texto, se cadra algo visceral da semana pasada non ten tanto que ver sobre que é ou debe ser a arte, senón sobre a arbitriaridade dos sue valores e pola libertade que iso debería significar (e que rara vez significa). Non duvidaba da arte que hai na modernidade e nas novas formas de arte que esta trouxo. Era un desafogo polo menosprecio a aqueles que non seguen ou dan prioridade claramente a tódolos principios desa modernidade.
Na mesma, non creo que a posición de desprezo a todo o que ten a modernidade sexa mais correcta. Vivir no pasado como reacción ou desprezo ás novas formas artísticas é outro erro. Se unha persoa prefire seguir unha tradición artística, como é a figuración, o realismo pictórico, iso ten que sair non como ataque ó novo, senon como expresión persoal dun mesmo. A arte non é un mundo dun só camiño nin dun só punto de chegada. É amplisimo.

Se ser un debuxante de banda deseñada non é demasiado artístico porque non plasma tódolos valores do que é artístico, eu non serei demasiado artístico desde ese punto de vista. A frase "non quero ser artista" non é mais que a negación e a defensa contra unha inxerencia ideolóxica allea a min, que non trata de me axudar, senon de me adoctrinar nunha determinada forma artística.

Sen mais dilación, os últimos traballos:

25x30 aprox: 30 minutos.

30x35cm. 50 min aprox
30x35cm. 50 min aprox.
Bocetos.


Autorretrato con espello. É duro pintarse a un mesmo, tes que estar parado e ao mesmo tempo traballando.

09/11/08

Artista? Podes seguir buscando.

Un é víctima do tempo e do lugar onde vive. Os valores, a paisaxe, o ambiente fannos como somos. A medición das cousas que facemos está feita cuns valores en boga. A arte é parte diso. Saíndo do que opina a xente que rara vez tense aproximado á arte, hoxe hai unha serie de valores no noso tempo cos que se mide a creación artística. Ainda que hai algúns que varían moito de persoa a persoa e dun lugar a outro, hai outros que no noso tempo son maioritarios. O primeiro deles é a orixinalidade. Se cadra é porque un mundo no que vive tanta xente pode crear moitas cousas de calidade ao mesmo tempo e é por iso que é necesario un plus. O outro é a valentía ou rebeldía. Ainda que a nosa visión do mundo e da historia é miope, hai un pensamento que apareceu na época das revolucións: a ruptura co pasado como valor de creación, que é relativamente recente, se pensarmos na longa historia da humanidade. Ainda que nun principio é rexeitado pola maioría, a rebeldía é vista no pasado como algo positivo e por iso ten que ser aplicado no presente.
Ainda que a habitualmente a calidade ainda continúa a ser unha parte importante no traballo, estes dous valores anteriores (tendo un deles como componente importante ao outro), agora teñen un valor superior ao mencionado agora.

¿Que pasa cando no ámbito da creación unha persoa decide invertir estes valores ata o punto de deixar aos primeiros case na mínima expresión?

Xa nos tempos de Roma, na idade media, e durante moito tempo, a innovación só era valorada cando a calidade estaba no máximo nivel. Nese sentido non sería algo contranatura.

Tamén está o concepto de profundidade e de seriedade. Isto é case constante nos últimos séculos. Exceptuando a Mozart e algúns outros, poucas veces a visión optimista o superficial (polo menos na apariencia) das cousas tivo recoñecemento duradeiro no ámbito da cultura.

¿O que acontece se a mesma persoa de antes decide tamén xogar cunha profundidade menor?

Despois, indo a ambientes mais determinados como o que me rodea, pode haber unha valoración moi grande da espontaneidade, da expresividade, do subconsciente emerxendo nun proceso libre e desatado, que amosa incomprensión ou mesmo desprezo polo traballo metódico e planificado por ser innimigo/contrario desa espontaneidade.

¿E se eu quero ser metódico e planificado?

Ao non responder a uns valores arbitrarios que definen a calidade da arte, o meu traballo, que segue outros valores igual de arbitrarios habitualmente non atinxe as calidades do que é unha verdadeira obra de arte segundo a xente do meu redor.

Mais divertida é se cadra a relación admiración-desprezo que existe en moitas persoas con respecto aos que como eu traballamos dende un metodismo e cunha técnica de "realista" ou "figurativa". Admiran a calidade técnica que non teñen (e que con sinceridade non é necesaria para facer cousas admirables) pero desprezan a falta dos valores que son necesarios noutro tipo de obras e que entran nun difícil equilibrio con ese "realismo". Se cadra moitos deles, se estivesen realmente seguros do seu camiño, non precisarían de aplicar os seus valores a algo que está moi lonxano (ainda que non tanto) do que eles fan.

Para min iso xa non importa, porque eu non serei artista, serei aquel que pinta/debuxa/ou calquera outra cousa.

Hai tempo que non busco por o meu nome na historia da arte, hoxe case nin quero que me misturen con ela.

Non son nin pretendo ser: expresivo, rompedor, valente, crítico, postmoderno, profundo ou vangardista.
E se algún día eu quixese selo daría igual, porque son valores arbitrarios, intercambiables. Quen persiga os valores que eu menciono, que disfrute deles e que o faga, pero que non mos veña pedir a min.

Mentres, son ese de alí que pasa o tempo a pintar cousas ou a contar historias (que poden ser perfectamente as historias de outros) con debuxos. Collerei cousas de artistas pasados ou presentes, pero é mellor que non se enganen, porque artista, eu non son. E polo de agora non me interesa ser.

30/10/08

Perspectivas, modelos,progresos e mais cadros. /Perspectivas, modelos, progresos y más cuadros.

Inauguro unha nova liña nos meus traballos a óleo. Vou facer unha serie de traballos tomándome a min como modelo. Velaí o proceso dun cadro (ainda inacabado).

Inauguro una nueva linea en mis trabajos a óleo. Voy a hacer una serie de trabajos tomándome a mí como modelo. Ahí tenéis el proceso de un cuadro (aún inabado).



Un novo traballo en pequeno.

Un nuevo trabajo en pequeño.


Bocetos da asignatura de perspectiva.

Bocetos de la asignatura de perspectiva.


Bocetos de debuxo.

Bocetos de dibujo.


Páxina acabada de Jañán Busca Jaca.

Página acabada de Jañán Busca Jaca.

16/10/08

Primeiras dúvidas / Primeras dudas.

Cando comezas a traballar é habitual que despois de estar arreo niso chegues a un punto no que descobres que a obra non te satisface, que onde antes non encontrabas defectos notorios agora aparezan por mares. É algo complicado e hai persoas ás que isto acaba por consumir. Se a isto sumamos algunha crítica do profesor (para iso están) ou de algún compañeiro, e dous días de traballos nos que non consegues o que queres o efecto nun mesmo pode ser mesmo depresivo. É mellor non dármonos mais importancia da que ten e recuperar folgos para voltar ó ataque.

Cuando comienzas a trabajar es habitual que después de estar concentrado en ello llegues a un punto en el que descubres que la obra no te satisdace, que donde antes no encontrabas defectos notorios ahora aparezcan por mares. Es algo complicado y hay personas a las que esto las acaba consumiendo. Si a esto le sumamos alguna crítica del profesor (para eso están) o de algún compañero, y dos días de trabajos en los que no consigues lo que quieres, el efecto en uno mismo puede ser incluso depresivo. Es mejor que no le demos más importancia de la que tiene y recuperar aliento para volver al ataque.

Páxina de LollipopGirl lista para dar cor nela.

Página de LollipopGirl lista para darle color.
O último cadro feito en clase. Hai unha forte insatisfación nel, pero ten camiños para futuros traballos.

El último cuadro hecho en clase. Hay una fuerte insastifacción en el, pero tiene caminos para futuros trabajos.
Este traballo xa está rematado. Foi criticado pola súa cor excesivamente "chiclosa" e demasiado viva. Preciso dalgúns días para reflexionar.

Este trabajo ya está acabado. Fue criticado por su color excesivamente "chicloso" y demasiado vivo. Necesito algunos dias para reflexionar.


Bocetos en clase de debuxo.
Bocetos en clase de dibujo.




As clases aburridas teñen o seu lado positivo. Mentres o profesor está á súa leria inacabable eu podo debuxar: no primeiro caso unha compañeira atenta e no segundo ao mesmo profesor, ainda que non quede parado de forma ningunha.

Las clases aburridas tienen su lado positivo. Mientras el profesor está con su cháchara interminable yo puedo dibujar: en el primer casi una compañera atenta y en el segundo al propio profesor, aunque no se quede parado de ninguna forma.

11/10/08

Continuamos aquecendo / Continuamos calentando

Continúa o aquecemento. As pinturas e o proceso xa están a mellorar algo.

Continúa el calentamiento: Las pinturas y el proceso ya están mejorando algo.

Proceso: cadro inacabado, unha hora e corenta e cinco minutos, aproximadamente.
Proceso: cuadro inacabado, una hora y cuarenta y cinco minutos, aproximadamente.



Acabado.

Prewiev dunha das páxinas (tamén inacabada, por non variarmos) de LollipopGirl.
Prewiev de una de las páginas (también inacabada, para no variar) de LollipopGirl.

07/10/08

Aquecendo / Calentando

Unhas poucas mostras dos traballos iniciais do curso.

Unas pocas muestras de los trabajos iniciales del curso.


O proceso dun cadriño (ainda inacabado).

El proceso de un cuadrito (aún inacabado).

Outro traballo de pintura. 30x30cm.

Otro trabajo de pintura. 30x30cm.


Bocetos de 8 minutos en debuxo.

Bocetos de 8 minutos en dibujo.

26/09/08

Comezamos curso! /¡Empezamos curso!


Primeiro cadro do curso. Feito nunha sesión. E o meu novo obradoiro para traballar. Pronto, mais.

Primer cuadro del curso. Hecho en una sesión. Y mi nuevo taller para trabajar. Pronto, más.

23/09/08

Semana de lecer / semana de disfrute

Esta semana foi a semana do turismo. Para despedir o verán, recibín a visita das miñas amigas María e Filipa, de Lisboa, na que aproveitamos para vermos Porto, Vila Nova de Cerveira, Santiago de Compostela, Tui, a miña vila e mesmo irmos á festa da Zorza na Gándara.

Esta semana fue la semana del turismo. Para despedir el verano, recibí, la visita de mis amigas María y Filipa, deLisboa, en la que aprovechamos para ver Oporto, Vila Nova de Cerveira, Santiago de Compostela, Tui, mi pueblo e incluso ir a la fista de la Zorza en la Gándara.




Porto


Estes portugueses!
¡Estos portugueses!


Foto en Vila Nova.




Santiago de Compostela.

18/09/08

Unha viñeta / Una viñeta.



Unha viñeta (e unha proba de cor non definitiva) a lápiz.

Una viñeta (y una prueba de coloro no definitiva) a lápiz.

14/09/08

Deseños e planificacións / Diseños y planificaciones

Seguindo co proxecto LollipopGirl, velaí uns deseños (un deles moi rápido e esquemático) de personaxes e cor deles.

Siguiendo con el proyecto LollipopGirl, ahí tenéis unos diseños (uno de ellos muy rápido y esquemático) de personajes ya también de su color.


Tamén pendurei páxinas cos story-boars que fago para as páxinas. Ámbalas dúas imaxes corresponden a follas a4

También he colgado páginas con los storyboards que hago para las páginas. Ambas imágenes corresponden a hojas a4.



3 opcións (e media) para a primeira páxina.

3 opciones (y media) para la primera página


Outra opción de primeira páxina e unha da segunda.

Otra opción de primera página y una de la segunda.